من یه تحقیق جامع انجام دادم که بفهمم چرا در دهه ی شصت و هفتاد این قدر تقاضا برای ورود به رشته های پزشکی و پرستاری زیاد شد. بعد از جست و جو و تلاش فراوان و پرسش از جمع کثیری از طبیبان محترم به این نتیجه رسیدم که قهرمان فیلم های پ.و.ر.ن.و اون دهه ها، همه پزشک و پرستار بودن...
یه دوستی همیشه می گفت: ((فشارهورمون ها از هر ایدئولوژی تواناتر است))!
All my life, I’ve lived by a code, and the code is simple, Honor the gods, Love your woman and defend your country... The Iliad by Homer
لاکان می گه: همه ما دائما در سایه یک شخصیت خیالی دیگر قرار داریم؛ آدمی شبیه خودمان که دارد تمام شادی های دنیا را نصیب خودش می کند. این آدم شبیه ما خیلی شاد و خوش بخت است؛ بدون هیچ مناقشه ای به زندگی خوشحال کننده اش ادامه می دهد و لزومی ندارد که به قوانین و یا شرایطی که دیگران دچارش هستند تن بدهد. او صرفا آدمی است شاد. اما این تصویر از روی حسادت و ناتوانی انسان ساخته شده و واقعیت ندارد.
انسان ها توهمی بزرگ به نام شادی برای خودشان ساخته اند و البته این شکل فانتزی را در عرصه های دیگر هم دنبال می کنند؛ " زندگی مردم پر شده از ایده های غیر ممکن. آن ها از صداقت محض، از علم زیاد، از شادی مطلق و عشق جاویدان حرف می زنند؛ آن هم در حالی که می دانند ناکامی بزرگی از بابت هر کدام از این مقولات نصیب شان می شود".
آدام فلیپز
نمی دونم چرا یهو دلم خواست که یه خواهر کوچیک تر از خودم می داشتم!!! شاید برای این که یه کم جیغ جیغ کنه و منم مسخرش کنم. مامان می گه با اخلاقایی که تو داری و به طبع! حسادت دخترانه خواهر فرضیت! اصلا با هم نمی ساختین و همش با هم دعوا داشتین و کل کل. منم می گم خوب فکر کردی برای چی خواهر می خوام.
و زمانی است... که نمی خوای نگاهت به یکی بیوفته!!! بعد می دونی چی کار می کنی؟؟؟ زل می زنی به یه طرف دیگه، وانمود می کنی ندیدیش یا بهتر از اون... موبایلت رو از جیبت در میاری و شروع می کنی الکی ور رفتن و از کنارش رد می شی!!!!