این هویت ایرانی تنها فرهنگی نیست بلکه اجتماعی و روانشناختی نیز  هست در نتیجه می توان فراسوی گوناگونی قومی و زبانی که از آن یا شد شخص و شخصیتی ایرانی را مشادهده کرد. هیچ ناظر خارجی، هر قدر نقاد نتوانسته است از میهمان نوازی ایرانی یاد نکند. "تعارف" بخشی معروف از آداب معاشرت ایرانیان و نشانه ای از ادب و سخاوت فراوان آنان است. به سختی می توان پیش از ایرانی وارد یک جایی شد یا بر سر سفره ی او کم غذا خورد. اما دامنه ی "تعارف" گسترده تر از این هاست و همیشه نباید آن را به معنای تحت اللفظی گرفت. "تعارف" هم چنین "نوع خاصی از رفتار زبانی در ارتباط کلامی" است که غیر ایرانیان معمولا نمی دانند بدان چطور پاسخ دهند. یک ویژگی دیگر ایرانیان غرور آن هاست، هم در سطح فردی و هم در سطح ملی، که گاه ابعاد اغراق آمیزی پیدا می کند. با این وجود ایرانیان می توانند تواضع بسیار، گاه تا حد اهانت به خویش، به ویژه نسبت به کشور خود نیز نشان بدهند. بسته به حال و هوای شخصی و زمان و مکان ایرانیان می توانند هم به کشور خود افتخار کنند و هم از آن شرمسار باشند....

ایرانیان_دکتر همایون کاتوزیان_ ترجمه دکتر حسین شهیدی

این کتاب در حال ترجمه به فارسی و این بخش از ضمیمه شماره دو نشریه وزین مهرنامه نقل شده